SZLAKI TURYSTYCZNE W POWIECIE MYŚLENICKIM

 
 
 
Mapa - szlaki turystyczne w Powiecie Myślenickim
 mapa_szlaki_powiat_myslenicki
 
 
 
 
 

SZLAK CZERWONY - na zachód

opis trasy: Plebańska Góra (ok. 1,15 g.), Sularzówkę (2 g.), Babicę (4,30 g.), do Palczy (6 g.).

Połączenia ze szlakami do Jordanowa, Lanckorony i Kalwarii Zebrzydowskiej.

Trasę zaczynamy od Rynku, w kierunku ulicy Kilińskiego. Stąd wiedzie on ulicą Poniatowskiego i dalej Bergela na południe, skręcając z ulic miasta na zachód w okolicach "Studzienki" ( kaplica Matki Boskiej Śnieżnej z XVIII w.). Szlak prowadzi dalej do kapliczki Św. Mikołaja położonej na łagodnym grzbiecie Plebańskiej Góry ( 496 m. n.p.m. ). Po drodze mijamy herbową lipkę. Stąd roztacza się widok na położone na północny - zachód od niej pasmo Barnasiówki i same Myślenice, nad którymi góruje Uklejna i położony dalej w tym kierunku Wierch Stróży.

Dalej szlak prowadzi przez las o przewadze świerka i wznosi się nieco - wkraczamy na wzniesienia o wysokościach ok. 550 m. n.p.m. Dochodzimy do grzbietu Sularzówki, skąd rozpoczyna się szlak zielony na południe, wiodący w kierunku Kotonia i dalej przez Skomielną Czarną i Osielec aż do Pasma Babiogórskiego. Szlakiem czerwonym wchodzimy na szczyt Sularzówki ( 617 m. n.p.m. ). Stąd udajemy się w kierunku Trzebuńskiej Góry ( 625 m. n.p.m. ) mijając po drodze polanę, z której odchodzi droga do Jasienicy. Z trzebuńskiej góry na wschodzie roztacza się Barnasiówka, Sularzówka, Plebańska Góra i za nimi Uklejna, Wierch Stróży. Dalej szlak prowadzi w górę w kierunku kolejnego wzniesienia - Babicy ( 727 m. n.p.m. ). Po wejściu na szczyt szlak wkracza na polną drogę i zbliża się do zabudowań Wronówki - przysiółka wsi Bieńkówka. Stąd autobusem możemy powrócić do miasta.

SZLAK CZERWONY - na wschód

opis trasy: Uklejna (2 g.), Śliwnik (2,45 g.) Działek (3,15 g.) Kudłacze (4 g.) Łysina (5,15 g.), Lubomir (6 g.) i przez Mszanę Dolną do schroniska na Luboniu Wielkim.

Połączenie ze szlakami do Pcimia, na Dobczyce i Lubień.

Wycieczkę rozpoczynamy na Zarabiu. Z ulicy Parkowej skręcamy w lewo w ulicę Zamkową, którą dochodzimy na skraj rezerwatu "Zamczysko" - jedynego w Beskidzie Średnim krajobrazowego rezerwatu przyrodniczego. Tworzy go las jodłowy z domieszką świerka i sosny, a w runie porastają cenne gatunki bluszczu. W lesie tym znajdują się ruiny zamku obronnego z XIII w. Następnie wspinamy się w kierunku Uklejny ( 677 m. n.p.m. ), której szczyt szlak omija nieco od południowego - zachodu.

Dalej schodzimy łagodnym stokiem mijając po drodze Styrek - przysiółek Buliny i wspinamy się na Śliwnik ( 620 m. n.p.m. ). Stąd doskonale widać wierzchołki Kamiennika. Schodząc ze Śliwnika szlak czerwony łączy się z zielonym. Jeżeli skręcimy tym ostatnim w lewo, możemy przez Wierch Stróży i Chełm wrócić na Zarabie.

Możemy jednak podążać dalej połączonymi szlakami na Działek. Przed szczytem szlak zielony skręca w lewo, wiodąc przez osadę Porębę, Kamiennik ( 818 m. n.p.m. ) i Przełęcz Suchą do schroniska Kudłacze. Szlak czerwony natomiast w prawo i przez Działek wiedzie prosto do schroniska. Dalej szlak prowadzi na Łysinę (891 m.n.p.m.) i Lubomira (904 m. n.p.m.) z pozostałościami istniejącego tu przed wojną obserwatorium astronomicznego, zniszczonego przez Niemców we wrześniu 1944 r. Stąd szlak prowadzi na Wierzbanowską Górę i przez Kasinę Wielką do Mszany Dolnej, a dalej na szczyt Lubonia Wielkiego. Na szczycie Łysiny łączy się ze szlakiem żółtym, który ku północy prowadzi do Dobczyc przez Kamiennik i Czasław, a na południe do Lubnia przez Weszkówkę i Kiczorę.

SZLAK ŻÓŁTY - na północny-zachód

opis trasy: Barnasiówka (1,30 g.) Sułkowice (3,45 g.) Lanckorona (6 g.).

Połączenie ze szlakiem do Kalwarii Zebrzydowskiej i Jordanowa.

Wycieczkę zaczynamy w Rynku, za Domem Greckim skręcamy w lewo w ulicę Dąbrowskiego, dalej szlak biegnie na Górne Przedmieście, skąd skręca na północny - zachód na pola. Stąd ponad Myślenicami rozciąga się widok na Uklejnę i Wierch Stróży, dalej na Kamiennik ( 818 m. n.p.m. ) i Łysinę ( 898 m. n.p.m. ). Widać też wyraźnie Dolinę Raby, Plebańską Górę i Sularzówkę. Dalej szlak prowadzi do lasu porastającego pasmo Barnasiówki, w kierunku Dalinu ( 506 m. n.p.m. ), dalej na zachód omijając nieco szczyt Barnasiówki ( 566 m. n.p.m. ). Tu nieco się obniża i prowadzi dalej na zachód, na wzniesienie Pisanej ( 545 m. n.p.m. ). Dalej spotykamy drogę w kierunku Rudnika, na którą warto zboczyć. Prowadzi ona bowiem do Diabelskiego Kamienia ( ok. 20 min. ). Składa się on ze skalnej maczugi wysokiej na około 10 m. oraz skalnego muru, długiego na 30 m. i wysokiego na 5m. Stąd możemy zejść do Rudnika kończąc wycieczkę lub wrócić na szlak żółty, który prowadzi w dół ku Sułkowicom. Przez most na potoku Gościbia wkraczamy do centrum miasta. Udajemy się drogą asfaltową do Jastrzębi, w kierunku Lanckorońskiej Góry ( 545 m. n.p.m. ). Szlak żółty krzyżuje się z niebieskim, który wiedzie na północ - ku Kalwarii Zebrzydowskiej lub na południe - do Harbutowic i Bieńkówki, a dalej przez Koskową Górę, Groń i Łysą Górę do Jordanowa.

SZLAK ZIELONY - na południe

opis trasy: Chełm (1,30 g.), Wierch Stróży (1,45 g.), Działek (2,45 g.)

Połączenie ze szlakami do Mszany Dolnej i Lubonia Wielkiego, przez Łysinę i Lubomir, do Dobczyc, Lubnia oraz do Pcimia.

Startujemy z Zarabia, gdzie idąc ulicą Parkową mijamy tereny rekreacyjne. Skręcamy w lewo i wspinamy się na górę Chełm ( 654 m. n.p.m. ). Stąd schodzimy na niewielką przełęcz, z której roztacza się malownicza panorama od północy na Uklejnę i dalej na lewo na Myślenice, Plebańską Górę i Pasmo Barnasiówki, a od południa na Łysinę, Lubogoszcz i Kiczorę oraz Luboń Wielki, Zębalową i Kotoń. Dalej szlak prowadzi na Wierch Stróży ( 654 m. n.p.m. ), z którego schodzimy na polanę z kapliczką. Dalej, minąwszy osiedle Chełm szlak prowadzi w kierunku Śliwnika, gdzie łączy się ze szlakiem czerwonym i skręca nieco w prawo. Idąc w lewo ku szczytowi Śliwnika i dalej przez Uklejnę i rezerwat "Zamczysko" schodzimy na Zarabie. Idąc połączonymi szlakami dochodzimy do Działka ( 600 m. n.p.m. ), gdzie szlak czerwony skręca w prawo do schroniska Kudłacze i dalej przez Łysinę, Lubomir, Wierzbanowską Górę i wieś Kasinę Wielką do Mszany Dolnej i dalej do Schroniska na Luboniu Wielkim. Jeżeli pozostaniemy na szlaku zielonym skręcamy nim w lewo w kierunku Poręby, stąd szlak kieruje nas na grzbiet Kamiennika. Tu szlak zielony łączy się z żółtym, który, jeśli skręcimy w lewo doprowadzi nas przez Kaczą Górę do Dobczyc, zaś ku południu prowadzi przez Łysinę, Weszkówkę i Kiczorę do Lubnia. Idąc dalej szlakiem zielonym przez Kamiennik ( 818 m. n.p.m. ) schodzimy ku Przełęczy Suchej, skąd szlak prowadzi na Kudłacze. Stąd szlakiem czerwonym możemy powrócić do Myślenic lub inną trasą do Mszany Dolnej i na Luboń Wielki. Łączy się również tutaj ze szlakiem czarnym do Pcimia.

SZLAK NIEBIESKI - wschód i południe

opis trasy: Przez Trzemeśnię na Ostrysz (ok. 4,30 g.) i Grodzisko w Poznachowicach (6 g.)

Zaczynając wędrówkę na Zarabiu ulicą Zdrojową dochodzimy do ul. Modrzewiowej, w którą skręcamy w prawo. Dalej szlak prowadzi przez ul. Spacerową i wkracza na pola. Dalej wchodzimy w las mijając podmokły teren zwany Czarnym Błotem. Wędrujemy lasem do zabudowań Buliny, gdzie szlak skręca w lewo i przez przełęcz Niwa wiedzie na szczyt Krowiej Góry ( 456 m. n.p.m. ). Stąd schodzimy do Trzemeśni i dalej na Trupielec ( 476 m. n.p.m. ). Nazwa szczytu pochodzi od kości ludzkich znajdowanych na tym terenie, prawdopodobnie z czasów potopu szwedzkiego. Drogą asfaltową udajemy się na maleńką przełęcz i dalej lasem na Kaczą Górę ( 514 m. n.p.m. ). Dalej trasa krzyżuje się ze szlakiem żółtym, który na północ prowadzi do Dobczyc, a na południe przez Kamiennik i Łysinę do Lubnia. Idąc dalej szlakiem niebieskim dochodzimy do Ostrysza ( 523 m. n.p.m. ). Stąd trasa wiedzie przez Wzary i Poznachowice Górne na Grodzisko ( 613 m. n.p.m. ). Dalej szlak prowadzi na przez Księżą Górę, Ciecień, Szklarnię i Dzielec do Kasiny Wielkiej.

Źródło: Wydział Strategii Rozwoju Gospodarczego i Promocji Urzędu Miasta i Gminy Myślenice

SZLAK ŻÓŁTY

Szlak pieszy żółty w kierunku północnym prowadzi przez most do drogi Myślenice - Gdów w prawo w kierunku Gdowa, następnie w lewo do Dziekanowic i przez Hucisko schodzi do Winiar. Szlak pieszy żółty w kierunku zachodnim wytyczony jest obok zamku w Dobczycach. Prowadzi do Pasma Ostrysza (ok. 2 godz.). przez- Kamiennik (818m. n.p.m.), Przełęcz Sucha - Łysina (891 m. n.p.m.) i Lubomir (904 m n.p.m.) schodzi do Wierzbanowej. Z żółtym szlakiem łączy się szlak niebieski, który umożliwia wędrówkę w kierunku zachodnim, obok kurhanów z VII wieku, wzgórzem Trupielec (476 m. n.p.m.) prowadzi do Trzemeśni lub przez Krowią Górę do Myślenic; natomiast w kierunku wschodnim przez Ostrysz (523 m. n.p.m.) schodzi do Czasławia.

Źródło: Urząd Gminy i Miasta Dobczyce

SZLAK ŻÓŁTY

Pcim - Kotoń (857 m) - Koskowa Góra (866 m)
długość:16,0 km suma podejść: 880 m
czas przejścia: 6 godz. / 4 godz. 45 min.

  1. Zespół kościoła św. Mikołaja
    Zbudowany w 1829 r. w stylu józefińskim kościół św. Mikołaja znajduje się w centrum Pcimia. Obok kościoła stoi klasycystyczna plebania z 1802 roku. W miejscu, gdzie obecnie jest przedszkole, od XVI w. działała szkoła parafialna.
  2. Przysiółek Kąt
    Kąt (dawniej: Żebraczy Kąt) jest najstarsza częścią Pcimia. Spośród zabytków budownictwa ludowego zwraca uwagę dom nr 61 z połowy XIX w. Na roli Kumosie stoi kapliczka Trzeciego upadku, będąca kopią obiektu z XIX w.
  3. Diabelski Kamień
    Do Diabelskiego Kamienia prowadzi od szlaku oznaczona ścieżka. Według legendy skałę tą niósł z Tatr diabeł, chcąc zniszczyć klasztor w Kalwarii, a upuścił ją tu na odgłos piania koguta. Skała ta liczy 6,5 m wysokości.
  4. Kotoń
    Jedna z najwyższych i najpiękniejszych gór Beskidu Średniego. Pola wokół roli Pękalowej to świetny punkt widokowy na Tatry, zaś główny wierzchołek porastają wspaniałe buczyny. Nietrudno tu spotkać zwierzynę płową.
  5. Przełęcz Dział
    W tym rejonie w XIX stuleciu funkcjonowały kamieniołomy piaskowca. Pozyskiwano tu kamień do wyrobu żaren. Obecnie rozległa przełęcz stanowi doskonałe miejsce do odpoczynku. Znajduje się tu kapliczka z ok. 1890 r.

SZLAK CZARNY

Pcim (330 m n.p.m.) - Bania (611 m n.p.m.) - Schronisko PTTK na Kudłaczach (730 m n.p.m.) - Łysina (891 m n.p.m.) 3.00 godz., ? 2.00 godz.

  1. Rzeka Raba
    Nad Rabą znajdują się kamieniste plaże, których wygląd zmienia się po każdej powodzi. Rosną tu lasy łęgowe. W dolinie Raby spotkać można wiele gatunków ptaków. Latem wiele osób korzysta z kąpieli w rzece lub wędkuje.
  2. Bania
    Nazwa góry jest pochodzenia starosłowiańskiego i oznacza kopalnię. Obecnie stoki Bani są gęsto zalesione - rosną tu m.in. 150 - letnie modrzewie. Przełączka pod szczytem to dobry punk widokowy na Pcim.
  3. Kapliczka na Działach
    Przysiółek Działy słynie z walorów widokowych. Punktem charakterystycznym jest kapliczka, postawiona w 1854 r. Jej zwieńczenie nawiązuje wyglądem do wieży kościoła w Pcimiu. Obiekt otaczają trzy piękne lipy.
  4. Schronisko Kudłacze
    Jedyne w Beskidzie Średnim schronisko górskie PTTK to doskonały punkt wypadowy na najwyższe szczyty pasma - Łysinę i Lubomir. Z polany przed schroniskiem rozciąga się świetna panorama Beskidów i Tatr.
  5. Las Łysina
    Szczytowe partie Łysiny porasta buczyna karpacka. Niższe partie masywu zajmują dobrze zachowane płaty boru dolnoreglowego. W rejonie Polany Konieczne zobaczyć można wiele chronionych gatunków roślin.

- SZLAK ŻÓŁTY / SZLAK CZERWONY

Pcim - Działek (600 m) - Łysina (891 m)
długość:10,0 km suma podejść: 620 m
czas przejścia: 3 godz. 45 min. / 3 godz.

  1. Kapliczka na roli Mizdrowej
    Kapliczka św. Floriana została ufundowana przez rodzinę Muniaków w 1875 r. Uwagę zwracają resztki oryginalnej polichromii. Zabudowania roli Mizdrowej leżą na pięknie zachowanych terasach z okresu plejstocenu.
  2. Wielki Kamień pod Górą Krzywicą
    Wielki kamień to zespół skałek piaskowcowych, z których najwyższe osiągają wysokość 8m. Na najwyższej skałce wykute są daty zwiedzania z XIX w. W okolicznym lesie rosną m.in. chronione widłaki.
  3. Polana Kolesne
    Odcinek szlaku w rejonie szczytu Działka, na granicy Pcimia i Poręby znany jest z walorów widokowych. Niedaleko od szlaku, w zagajniku znajdują się ślady fortyfikacji austriackich z 1914 r.
  4. Aleja "Kameleona"
    Nazwa ścieżki prowadzącej do symbolicznych mogił partyzanckich pochodzi od pseudonimu jednego z żołnierzy AK. Powyżej tej ścieżki istniała latem 1944 r. leśna baza zgrupowania "Kamiennik".
  5. Polana Długa
    Zarastająca Polana Długa była niegdyś jedna z polan grzbietowych Łysiny. W okresie funkcjonowania bazy partyzanckiej na jej skraju odbywały się polowe msze święte. Obecnie jest tu węzeł szlaków.

SZLAK ŻÓŁTY

Lubień - Kamionka (623 m) - Łysina (891 m)
długość:16,5 km suma podejść: 620 m
czas przejścia: 4 godz. / 3 godz. 15 min

Weszkówka
Z polan w rejonie zagrody Weszkówka rozciąga się oryginalny widok na dolinę Suszanki (przysiółek Średnia Sucha). Obniżenie grzbietu było od dawna wykorzystywane w komunikacji między Pcimiem a Węglówką.

- SZLAK ZIELONY / SZLAK CZERWONY

Trzebunia - Sularzówka (618 m) - Babica (728 m)
długość:10,0 km suma podejść: 460 m
czas przejścia: 3 godz. / 2 godz. 30 min.

  1. Jamrozówka - Dział
    Pas pół w rejonie Działu (Trzebińskiej Góry) stanowi dobry punkt widokowy na gniazdo górskie Sularzówki oraz Pogórze Wielickie. Niedaleko stąd znajduje się utworzony w 2001 r. rezerwat "Las Gościbia" (282,2 ha).
  2. Szczyt Babicy
    W styczniu 1945 r. pod Babicą bitwę z Niemcami stoczyli partyzanci oddziału AK "Hardego". Na szczycie znajdują się liczne fortyfikacje z 1914 r. Z grzbietowych polan rozciągają się piękne widoki Pasma Koskowej Góry.

SZLAK ZIELONY

Trzebunia - Jaworzyny
długość:3,5 km suma podejść: 420 m
czas przejścia: 1 godz.30 min. / 1 godz.

Pasmo Babicy
Odcinek tzw. Małego Szlaku Beskidzkiego z Bielska Białej przez Beskid Mały, Średni i Wyspowy na Luboń Wielki.

SZLAK ZIELONY

Trzebunia Dolna - Sularzowa
Długość:2 km
czas przejścia: 0.45 godz.

SZLAK ZIELONY

Skomielna Czarna - Jaworzyny - Trzebunia Dolna
Długość:8,5 km
czas przejścia: 2 godz.15 min.

SZLAK CZARNY

Polana Dłużyca - Zawadka - Jaworzyny - Tokarnia
Długość:8 km czas przejścia: 2 godz. 15 min.

SZLAK CZERWONY

Myślenice - Działek - Kudłacze - Łysina - Jaworzyce
Długość:15,5 km
czas przejścia: 6 godz.

SZLAK ZIELONY

Myślenice -Zarabie - Chełm - Działek - Poręba - Kamiennik - Kudłacze
Długość:16 km
czas przejścia: 5 godz.45 min.

SZLAK ŻÓŁTY

Pcim - Działek
Długość:6 km czas przejścia: 1 godz.45 min.

SZLAK ŻÓŁTY

Lubień - Kamionka - Łysina - Kamiennik - Przeł. Zasańska
Długość:15 km
czas przejścia: 6 godz.

SZLAK NIEBIESKI

Szlak górski - 19 km; 5.30 godz. Trasa: Swoszowice (Świątniki Górne - Siepraw - Myślenice Rynek - pn. stoki Uklejny - Trzemeśnia - Ostrysz 523m - Czasław (- Ciecień 829 m - Mogielica 1170 m - Szczawa).

SZLAK NIEBIESKI

Szlak nizinny - Szlak niebieski "Szlak Świątnickich Ślusarzy" 12 km, 3 godz. Trasa: Swoszowice (Świątniki Górne - Siepraw - Zawada - Borzęta - Myślenice Rynek (- Uklejna 677 m - Trzemeśnia - Ostrysz 523m - Czasław) Ze Swoszowic do Myślenic 24 km, 6.30 godz.

SZLAK CZARNY

Szlak nizinny - "Szlak Garbów Sieprawia" - 9 km; 2.30 godz. Trasa: Siepraw /centrum/ - Garby Sieprawia - Podlesie /przysiółek Głogoczowa/ - wschodni skraj Lasu Bronaczowa /węzeł szlaków/.

SZLAK CZERWONY

Przełęcz Jaworzyce (576 m) - Wierzbanowska Góra (778 m) - Dzielec (649 m) - Kasinka Wielka PKP
Czas przejścia: 2.30h, w kierunku przeciwnym 2,30h. Grzbietowa trasa, prowadzi przez Wierzbanowską Górę, zaliczaną przez geografów już do Beskidu Wyspowego.

Opis trasy:
Na Jaworzyce dojść można drogą asfaltową z przystanku PKS obok szkoły w Węglówce lub z pętli autobusowej w Kobielniku. Z przełęczy udajemy się asfaltową dróżką na wschód, łagodnie podchodząc obok domków letniskowych (koniec asfaltu) i zabytkowej figury. Wchodzimy do lasu i po ok. 15 min. Od wyjścia docieramy na niewielką polankę. Tu droga odchodzi w prawo, my zaś idziemy w lewo, na trawers północnych stoków Wierzbanowskiej Góry z polaną (szopa, dawny szałas pasterski).

Rozpoczynamy zejście przez las na południowy-wschód i wkrótce osiągamy jego skraj nad osiedlem Ciastonie. Schodzimy do osiedla (z prawej dołącza droga trawersująca południowo-zachodnie stoki masywu) i skręcamy w lewo, przechodząc przez przełączkę (680m) i skrajem pól rozpoczynamy podejście na południowy wierzchołek Wierzbanowskiej Góry. Z tego odcinka szlaku rozciąga się widok bliskiej Luboszczycy, Strzebla oraz południowej części Beskidu Myślenickiego (w głębi Babia Góra). Przechodzimy obok kulminacji (714 m) i rozpoczynamy zejście lasem w kierunku południowo wschodnim. Schodząc jednostajnie osiągamy obniżenie grzbietu (569 m), przez które przechodzi droga do Wierzbanowej, nieopodal przysiółka Wielkie Drogi (warto zejść kawałek na północ, aby zobaczyć panoramę Beskidu Wyspowego z uroczym widokiem Pieninek Skszydlańskich.

Napotykamy tu znaki niebieskie szlaku na Ciecień i odtąd za podwójnym oznakowaniem zdążamy na południowy wschód. Krótko podchodząc, mijamy zalesioną, niewysoką kulminację Szklarni i schodzimy na kolejne siodło (537 m), przecięte drogą Kasina-Skrzydlna. Minąwszy pas łąk, wchodzimy do lasu i lekkim trawersem wznosimy się na Dzielec. Pod przełączką między jego szczytami samotne gospodarstwo, sad i studnia. Ścieżką wychodzimy na wyraźny szczyt Dzielca (kopczyk z kamieni), z którego schodzimy stromo przez las na południe, docierając do skraju pól (na wprost masyw Śnieżnicy). Schodzimy na koleje siodło (560 m) z domami osiedla Granica i przed torami kolejowymi schodzimy w asfaltową drogę wiodącą w prawo (na południowy-zachód). Wiedzie ona wzdłuż torów kolejowych, skrajem lasu, a następnie popod budynek stacji PKP, który osiągamy idąc dróżką w lewo (do góry). Za stacją zarośnięta ścieżyna prowadzi w dół do cmentarza z I wojny światowej. To Także szlak niebieski skręca w lewo na Śnieżnicę.

Chcąc dojść do najbliższego ciągu komunikacyjnego, udajemy się za znakami czerwonymi brukowaną drogą w prawo (na zachód) i po ok. 15 min. Docieramy do drogi wiodącej przez Kasinę, którą kursują autobusy PKS i mikrobusy. Stąd możemy powrócić do Wiśniowej.

SZLAK ZIELONY

Lubomir (904 m) - Lipnik-Granice-Dzidkówka (470 m) - Wiśniowa
Czas przejścia: 1.45h, w kierunku przeciwnym 2.20h.

Opis trasy:
W niższych partiach piękne pod względem krajobrazowym zejście z Lubomira do doliny Krzyworzeki. Prowadzi obok dwóch cmentarzy z I wojny światowej.

Opuszczamy szczyt Lubomira, kierując się na wschód, ścieżką obok ruin pawilonu lunet. Za kopułą szczytową mijamy niewielką polankę i rozpoczynamy zejście kamienistą drogą dość stromym, bocznym ramieniem. Po dłuższej chwili schodzimy na trawers południowego stoku tego ramienia i skręcając w lewo docieramy na malowniczą polanę, którą w dół (na skrzyżowaniu dróg w prawo, na południowy wschód). Za zagajnikiem wychodzimy na pola na Kobielnikiem (zagroda). Roztacza się stąd widok na Ciecień (za doliną Krzyworzeki), a także na Pieninki Skrzydlańskie, Łopień, Śnieżnicę i Wierzbanowską Górę. Wkrótce docieramy do początku dochodzącej z lewej bitej drogi, w którą skręcamy na północny-wschód. Mijając kilka gospodarstw i domków letniskowych dochodzimy po płytach betonowych do drogi łączącej Lipnik i Kobilnik, w jej najwyższym punkcie obok przystanku PKS Lipnik Granica.

Skręcamy w lewo (na północ) i schodzimy szosą ok. 700 m. W połowie zejścia na łuku północno-wschodnim, w lewo odchodzi kolejna bita droga. Wśród rozproszonej zabudowy przysiółka Granice schodzimy do miejsca, gdzie droga skręca łukiem w lewo i przechodzi przez trawers (przystanek PKS), tu odbijamy w prawo, na asfaltową dróżkę (można nią zejść do centrum Wiśniowej) i zaraz ponownie w lewo, na polną drogę grzbietową.

Mijamy zagajnik na tzw. Kociej Górce (zagroda) i chodzimy na rozległe siodło (kolejna zagroda). Odtąd idziemy płasko polami, trawersując Dziadkówką od południa. Odcinek tej trasy jest ładny krajobrazowo - na wprost Ciecień, po prawej Wierzbanowską Góra, między nimi Przełęcz Wierzbanowską.

Warto zaznaczyć, że teren, przez, który idziemy był miejscem zaciekłych walk 5 XII 1914r. Stanowiska Moskali na grzbiecie Dziadkówki szturmowali od wschodu żołnierze austriackiego 80 pułku, a od strony Wierzbanowej - 14 pułku Landwehry. Przełamanie obrony walnie przyczyniło się do zajęcia Wiśniowej i podbicia Rosjan w dolinie Krzyworzeki. Poległych żołnierzy obu stron pochowano w przygodnych miejscach, a następnie (ok. 1916r.) ich prochy ekshumowano i na wschodnim krańcu grzbietu urządzono cmentarz wojenny.

Przechodzimy obok os. Dziadkówka (po lewej), gdzie skrzyżowanie dróg: idziemy prosto, droga w lewo do góry wiedzie do zagajnika, w którym cmentarz wojenny nr 373 (wypad zajmie ok. 2 min w jedną stronę). Za osiedlem rozpoczynamy zejście polną drogą na południowy-wschód, do grupy domów w dolinie Krzyworzeki. Przekraczamy potok i wychodzimy na drogę z Wiśniowej do Węglówki, którą w lewo docieramy do skrzyżowania dróg na Wiśniową, Kasinę i Węglówkę.

Skręcamy w lewo, zdążając wzdłuż szosy na południe (chodnik). Mijamy kapliczkę w otoczeniu lip, wokół której ogrodzony płotkiem cmentarzyk wojenny nr 374. Idąc dalej na południe, przechodzimy obok ciekawego domku na wysokiej podmurówce oraz drewnianej bożnicy i zaraz znajdujemy się w centrum Wiśniowej, na tzw. Rynku (placówki handlowe, przystanek PKS).

SZLAK CZERWONY

Kasina Wielka (470 m n.p.m.) - przełęcz nad Wierzbanową (510 m n.p.m.) - Wierzbanowska Góra (778 m n.p.m.) - Przełęcz Wierzbanowska (596 m n.p.m.) - 3.00 godz., ? 2.45 godz.

SZLAK CZERWONY

Działek (600 m n.p.m.) - Schronisko PTTK na Kudłaczach (730 m n.p.m.) - Łysina (891 m n.p.m.) - Lubomir (904 m n.p.m.) - Przełęcz Wierzbanowska (596 m n.p.m.) 2.45 godz., ? 2.30 godz.

SZLAK ZIELONY

Poręba (400 m n.p.m.) - Kamiennik (818 m n.p.m.) - Przełęcz Sucha (715 m n.p.m.) - Schronisko PTTK na Kudłaczach (730 m n.p.m.) 2.30 godz., ? 2.15 godz.

SZLAK ŻÓŁTY

Przełęcz Zasań (410 m n.p.m.) - Kamiennik (818 m n.p.m.) - Przełęcz Sucha (715 m n.p.m.) - Łysina (891 m n.p.m.) 2.45 godz., ? 1.45 godz.

SZLAK ŻÓŁTY

Łysina (891 m n.p.m.) - Kiczora (725 m n.p.m.) - Lubień (350 m n.p.m.) 2.45 godz., ? 3.15 godz.

Źródło: opis szlaków turystycznych - Stowarzyszenie Lokalna Grupa Działania Turystyczna Podkowa

SZLAK ŻÓŁTY

Maków Podhalański - Ostrysz (707 m) - Koskowa Góra (866 m)-Łazy (800 m)
czas przejścia: 2.45h, w kierunku przeciwnym 2.15h

Ładna trasa prowadząca z doliny Skawy na Koskowa Górę. Na grzbiecie kilka punktów widokowych, a ukoronowaniem wycieczki jest panorama z kopuły szczytowej Koskowej, niestety w ostatnim czasie zarastającej brzeziną. Z dworca PKP w Makowie Podhalańskim idziemy krótko na pn. ul. Kolejową i dochodzimy do drogi Wadowice - Skomielna Biała (ul. 3 Maja). Skręcamy w prawo, przechodzimy obok dworku Paczosówka i skręcamy w lewo w ul. Kasztanową (szpital i zabudowa osiedlowa), przechodzącą w ul. Kościuszki.

Dalej szlak skręca w prawo i w lewo, wznosząc się trawersem ul. Widokową. Ulica wykładana betonowymi płytami przekracza potok, a następnie (już jako bita droga) garb terenu i wchodzi do doliny następnego potoku. Tu widoczne skutki katastrofalnych ulew z 2001 r, a także malownicze kaskady. Za potokiem wkraczamy na teren świeżego(2001 r.) osuwiska, przez które szlak przechodzi ścieżką. Wychodzimy na skraj lasu z widocznym na siodle osiedlem Ostrysz.

Skręcamy w lewo (na pn.-wsch.) i podchodzimy skrajem pól, mając za sobą widok otoczenia doliny Skawy. W zagajniku uwaga na znaki! Szlak skręca nagle w prawo i w lewo, po czym wchodzi do lasu. Przechodzimy obok kilku zarastających polan i na niewielkiej łące osiągamy główny grzbiet Pasma Koskowej Góry. Skręcamy w prawo, na wsch. (uwaga przy wędrówce w drugą stronę-droga na zach. wyprowadza na grzbiet Makowskiej Góry). Przechodzimy obok wierzchołka Stańkówki (666 m) i schodzimy na płytkie siodło z pasem pól. Widok stąd obejmuje wzniesienia Pogórza Wielickiego, masyw Chełmu (nad Stryszowem), zach. część Pasma Babicy. Na wprost wystaje cel naszej wędrówki - Koskowa Góra, na prawo widnieje grzbiet Kamiennej Góry. Wchodzimy do lasu i przewijamy się najpierw na północną, a potem południową stronę grzbietu, trawersując wierzchołek Ostrysza (707 m).

Stąd schodzimy (znów widok Koskowej) na rozległe siodło z krzyżem (643 m) i pięknie położone, widokowe pastwiska (Polany) po jego północnej stronie. Tu skrzyżowanie dróg, na którym idziemy prosto - idąc w prawo (na pd.-wsch.), możemy zejść trawersem na Przysłop, droga w lewo sprowadza do Bieńkówki. Wkraczamy ponownie w świerkowy las (Bór). Zaraz po prawej mała polanka na spłaszczeniu terenu, a za nią wał o charakterze podwójnego grzbietu (poniżej, w leju źródliskowym potoku znajduje się osuwisko). Rozpoczynamy podejście na Przysłopski Wierch. Początkowo trzymamy się grzbietu, mijając niewielkie płaty pól, następnie trawersujemy pn-zach. stoki gęstym świerkowym lasem (kapliczka na drzewie). W kilkunastominutowym podejściu osiągamy polankę na pd. ramieniu Przysłopskiego Wierchu (tzw. Grapie) i skrzyżowanie dróg. Skręcamy w lewo i wychodzimy na rozległe pola (Pasieki) z piękny widokiem Koskowej i grzbietu na południe od niej.

Po chwili mijamy kamienny krzyż z prymitywną kamienną rzeźbą Serca Jezusa. Łagodnie podchodząc, wchodzimy do lasu na grzbiecie Przysłopskiego Wierchu (po lewej nosi on nazwę Kotońka). Mijamy jeszcze ładny krajobrazów pas pól Na Banasikówce, wchodzimy ponownie w las, po czym wychodzimy na wygodną drogę przez młodniki i zarastające polany u zach. podnóży kopuły szczytowejKoskowej Góry, tzw. Snózki. Podchodzimy drogą grzbietową (idąc trawersem w lewo dotrzemy do węzła szlaków z ominięciem szczytu Koskowej). Droga wznosi się ponad osiedlem Majdówka i wychodzi na rozległą wierzchowinę Koskowej w pobliżu przekaźnika (z lewej dołącza ścieżka od Łazów). Roztacza się stąd przepiękny widok w kierunku Pogórza Wielickiego, Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej i Śląskiej oraz Beskidu Małego i Śląskiego. Idąc ścieżką prosto, wejdziemy na główny wierzchołek (866 m), z piękną panoramą obejmującą Beskid Wyspowy, Gorce, Tatry, Beskid Żywiecki. Droga skręca w prawo, aby zaraz za przekaźnikiem odbić w lewo. Szlak schodzi wzdłuż słupów elektrycznych do domów osiedla U Koska i skręca w lewo, po czym łagodnie obniża się drogą wśród pól ku widocznej z dala kapliczce, do węzła szlaków nieopodal os. Łazy.

SZLAK ZIELONY

Skomielna Czarna - Kokorzyk (644 m) - Więcierza (480 m) - zachodni szczyt Kotonia (773 m) - Trzebunia
czas przejścia: 3.15 h, w kierunku przeciwnym 3.00 h.

Od przystanku PKS w Skomielnej Czarnej podchodzimy stromo na pn. obok dwóch kościołów i drewnianego dworku. Na pn.-zach., niezalesiony wierzchołek Koskowej Góry, a na pd. Stołowa Góra. Wśród pól wydostajemy się na zalesiony grzbiet Kokorzyka. Schodzimy wśród świerków, a następnie mieszanym lasem ( na pn.-wsch. grupa Kotonia) i polami, wzdłuż płynącego droga potoku do wsi Więcierza. Przechodzimy garb terenu i osiągamy następne zabudowania Więcierzy w głównej dol. pot. Więciórka. Idziemy na pn.-wsch., opuszczamy dol. i podchodzimy z widokiem na Parszywkę, na zach.

Przechodzimy polami do drogi podchodzącej od Tokarni , dalej razem ze znakami czarnymi, przez strumień, do samotnego gospodarstwa. Stąd bukowym lasem, na pn., dość stromo docieramy do pierwszych zabudowań osiedla Jaworzyny. Mijamy murowaną kapliczkę (1869 r.).

Z lewej zostawiamy wierzchołek Gorylki, z którego całkiem niezły widok na Strzebel, Luboń Wlk., Zembalową, a nawet Tatry. Za ostatnim gospodarstwem napotykamy drogę grzbietową, którą za potrójnym oznakowaniem udajemy się do słabo wyróżniającej się polany Chłopskie pod zach. szczytem Kotonia. Tuż przed polaną odchodzą czarne znaki w prawo, w dół. Następnie skręcamy pod kątem prostym na pn. i już tylko za znakami zielonymi, ścieżką stromo w dół. Dalej drogą przez las bukowy, najpierw na pn.-wsch., a później na pn.-zach. W końcu wychodzimy na skraj lasu, skąd widok na pn. na Buchówkę i Sularzówkę za dol. Trzebuńki, a na wsch. Chełm i Uklejna. Obniżamy się ku widocznemu osiedlu. Z lewej rzut oka na Babicę i Trzebuńską Górę. Minąwszy osiedle, schodzimy jednostajnie drogą przez pola na pn.-zach., po czym szybko docieramy do drogi asfaltowej Stróża-Bieńkówka, nieopodal kamiennej kapliczki. Skręcamy tu na wsch. i w kilka chwil dochodzimy do przystanku PKS Trzebunia I.

SZLAK ZIELONY

Skomielna Czarna - Stołowa Góra (841 m) - Groń (810 m) - Osielec
czas przejścia: 2.50h, w kierunku przeciwnym 3.00h.

Z przystanku PKS w Skomielnej Czarnej udajemy się przez most na potoku Bogdanówka drogą w kierunku wsi Wieprzec. Za mostem skręcamy w lewo i przechodzimy przez mostek na Skomielczance, ku zabudowaniom roli Sajborowej. Nad osiedlem droga przechodzi w holweg, jednostajnie wznosząc się na pd. na stok Przykrej Góry. W połowie podejścia niewielki zagajnik - po obu stronach drogi widoczne wyraźne zarysy poniemieckich okopów. Wkrótce wychodzimy na grzbiet Przykrej Góry i nim łagodnie, a po wejściu do lasu nieco stromiej trawersem (uwaga na rozwidleniach dróg!) wznosimy się na grzbiet Łysej Góry, w pobliże spiętrzenia wierzchołka Stołowej Góry, gdzie skręcamy w prawo na wiodącą tym grzbietem drogę.

W kilkanaście minut dość stromo, a później łagodniej podchodzimy iglastym lasem na rozległe spłaszczenie szczytowe Stołowej Góry (zarastająca polanka). Po krótkim płaskim odcinku obniżamy się na siodło między Stołową Górą a Groniem. Przy wyjściu z lasu na połacie pól na siodle rozległa panorama, obejmująca Gorce, Tatry, Pasmo Podhalańskie i Babiogórskie, a na pn. - masyw Koskowej Góry. Dochodzimy do siodła (776 m), na którego pd.-zach. skłonie opuszczone domostwa osiedla Gron (Gronie Łętowskie).Grzbietową drogą przechodzimy nad osiedlem i kaplicą, podchodząc w stronę lasu na szczycie Gronia. Po krótkim podejściu na zach. i przejściu przez zagajnik wychodzimy na malowniczą polanę (tzw. polana Gronie) z węzłem szlaków turystycznych. Kontynuujemy marsz w kierunku zachodnim. Droga schodzi na grzbiet Trylawskiej Góry, gdzie na rozwidleniu skręca łukiem w lewo, na pd.-zach. Po krótkim zejściu osiągamy wyrównanie terenu i schodząc ładnym bukowym lasem, obchodzimy od lewej niewielki garb, za którym odcinek dość stromego zejścia wzdłuż grzbietu. Po chwili stromizna zanika, znajdujemy się na kolejnym, niższym poziomie grzbietu Stołowej Góry, tzw. Słonej Grapie. Droga przechodzi w podgrzbietowy trawers i obniża się, stopniowo skręcając na pd. Przechodzimy obok ciekawej kapliczki Chrystusa Ukrzyżowanego, ustawionej przez myśliwych i docieramy do skraju pól (Polany) nad doliną Skawy. Rozciąga się stąd efektowny widok na bliską grupę Babiej Góry (Pasmo Polic).

Wchodzimy w iglasty las (Chojniak) i krótko schodzimy nim do pasa pól nad osiedlami Osielca. Szlak obniża się na pd. cienistym holwegiem, dochodząc do pierwszych domów tej miejscowości (os. Książkówka). Wśród zabudowań dochodzimy do drogi asfaltowej biegnącej prawym orograficznie brzegiem Skawy. Tu skręcamy w lewo (idąc w prawo, dojdziemy do drogi Osielec-Łętownia, w pobliżu centrum wsi), aby za następnym osiedlem skręcić w lewo, na most na Skawie. Po przekroczeniu rzeki asfaltową drogą dochodzimy do szosy Wadowice-Nowy Sącz naprzeciw stacji PKP w Osielcu.

SZLAK CZARNY

Tokarnia-Kalwaria Tokarska-przel. Za Doliną (637 m) - Zębolowa (858 m) czas przejścia: 1.50 h, w kierunku przeciwnym 1.15 h.

Z centrum Tokarni udajemy się drogą Pcim - Jordanów na zachód przez most na potoku Więciórka. Na przeciwko budynku Urzędu Gminy skręcamy w lewo na kładkę przez Krzczonówkę. Idąc wzdłuż rzeki szlak dochodzi do poprzecznej drogi, którą skręca w lewo, prowadząc między domami ról Chobociej i Urbaniej. Po chwili od strony rzeki dobiega kolejna droga. Skręcamy w lewo i wznosimy się polną drogą ponad osiedle Brzegi. Podchodząc wzdłuż potoku mijamy kolejne rzeźby Kalwarii Tokarskiej. Droga przechodzi przez zagajnik i wznosi się na wschód wzdłuż skraju lasu. Wchodzimy do lasu po czym wychodzimy na rozległe pastwiska i pola. Wkrótce docieramy do skrzyżowania dróg na przełęczy Za Doliną. Z przełęczy udajemy się na południe i podchodzimy na zachodnie ramię Zębalowej, zwanej od strony Tokarni Golcem. Tu szlak skręca w lewo idąc na wschód płaskim grzbietem. Po chwili droga skręca na południowy wschód i wychodzi na grzbiet Zębalowej i dochodzi do szlaku żółtego.

SZLAK CZARNY

Polana Dłużyca (ok. 780 m) - Zawadka - zachodni szczyt Kotonia (773 m) - Tokarnia
czas przejścia: 2.30 h, w kierunku przeciwnym 2 .40 h.

Opuszczamy zarastającą polanę Dłużycę udając się za znakami czarnymi na pd.-zach., w mieszany las. Cały czas obniżamy się w towarzystwie pięknych buków, a następnie minąwszy pola (źródło) docieramy wśród świerków do szerokiej bitej drogi. Drogą schodzimy na pd. do granicy lasu i pól. Z tego miejsca, rozległa panorama na wzniesienia Beskidu Wyspowego; od lewej: Lubogoszcz, Strzebel, Luboń Wlk., Zembalowa, a z tyłu masyw Pękalówki i bezleśne ramię z osiedlem Oleksy. Najpierw łagodnie, a potem gwałtownie obniżamy się wśród pól i wchodzimy między domostwa Zawadki. Od placyku przed szkołą i przystanku PKS schodzimy asfaltem na zach.

Ciekawe widoki na pd.-zach.; od lewej: na horyzoncie Tatry, Stołowa Góra, polana Gronie (nad nią Babia Góra i Police), Kokorzyk, Magurka. Mijamy z prawej skromny obelisk upamiętniający walki partyzanckie w 1944 r. Idziemy na pn.-zach., zostawiając z tyłu maleńką kapliczkę, za którą po chwili opuszczamy asfalt i udajemy się wśród zabudowań w prawo, na pn. (po drodze mijamy sklepik i dużą kaplicę ołtarzową). Pośród pól nieznacznie podchodzimy, a następnie wyrównanym terenem docieramy do mieszanego lasu. Widoki na Gorylkę z osiedlem Jaworzyny. Przekraczamy strumyk i przez las bukowy dochodzimy do podmokłej łąki. Odtąd na pn., drogą przez mieszany las w stronę grzbietu. (Natomiast idąc dalej prosto, niejako głównym ciągiem drogi, można o wiele krócej dojść do głównego grzbietu i Jaworzyn.) Nieopodal zanikającej polany Chłopskie pod zachodnim szczytem Kotonia wychodzimy na leśny trakt, następnie łukiem w prawo na grzbietową drogę.

Razem ze znakami zielonymi i częściowo żółtymi idziemy do osiedla Jaworzyny, skąd za murowaną kapliczką (1869 r.) skręcamy w prawo. Następnie między zabudowaniami do skraju bukowego lasu (ocembrowane źródło). Idziemy drogą leśną na pd., a potem nieco na pd.-zach. Po 20 min. docieramy do samotnego gospodarstwa i skrzyżowania dróg (strumień). Tu opuszcza nas szlak zielony, a my skręcamy w lewo, w stronę lasu. Dalej, wśród polanek i leśnych szkółek oraz grzbietem i polami - widoki na Beskid Wyspowy (przed nami Zembalowa z Cyrlą, z lewej Lubogoszcz nad Kiczorą) i Tatry - schodzimy do Tokarni. Nasza droga na końcowym odcinku jest wyasfaltowana i prowadzi - mijając po lewej szkołę i otoczony parkiem dworek (dziś przedszkole), a z prawej restaurację - do centrum wsi oraz szosy na Jordanów. Przystanek PKS znajduje się nieco dalej w kierunku Myślenic. Szlak czarny podąża, opodal Kalwarii Tokarskiej, na Zembalową, gdzie łączy się ze znakami żółtymi z Lubnia do Jordanowa

SZLAK NIEBIESKI

os. Łazy (800 m) - Koskowa Góra (866 m) - Magurka (776 m) - przeł. Jabconiówka (635 m)
czas przejścia: 1.10h, w kierunku przeciwnym 1.30h

Grzbietowa trasa z kilkoma punktami widokowymi. Odcinek szlaku dalekobieżnego prowadzącego z Pogórza Wielickiego w Gorce.Z węzła szlaków na grzbiecie między Koskową Górą a Parszywką idziemy wspólnie ze znakami żółtymi na zach., do pobliskiego skrzyżowania dróg. Prosto wiedzie trawers północnych stoków Koskowej, my zaś skręcamy w lewo i podchodzimy łagodnie do widocznych domów osiedla U Koska. Na rozwidleniu dróg idziemy w lewo, wychodzimy za osiedle i łagodnie wznosimy się polami. Ok. 100 m za osiedlem napotykamy poprzeczną drogę, którą można wyjść w 2 min. na szczyt Koskowej Góry. Spod szczytu Koskowej udajemy się trawersem na pd. Mijamy pas krzewów, kryjący rów strzelecki - pozostałości niemieckiego systemu obronnego z 1945 r. Wchodzimy do lasu (na lewo odchodzą kolejne drogi). Osiągamy grzbiet i teraz łagodnie, a później nieco stromiej (warto na chwilę zejść drogą w lewo 100 m w celu obejrzenia kapitalnego widoku doliny Bogdanówki) obniżamy się przez niewielkie polanki na siodło (729 m) między Koskową a Syrkówką.

Z połaci pól ładne widoki, choć nieco ograniczone przez sąsiedztwo obu wzgórz. Na samym siodle szlak przecina polna droga łącząca Żarnówkę i Bogdanówkę (w razie potrzeby, w lewo można w 20 min. zejść do pętli PKS w Bogdanówce). Lekko podchodząc, szlak przekracza mały zagajnik i wychodzi na kolejny pas pól na grzbiecie Gieratówki. Przeszedłszy na zach. stronę grzbietu, obchodzimy trawersem wierzchołek Syrkówki (782 m) przez las Jamy. W rejonie skrzyżowania kilku dróg wykręcamy łukiem w lewo na pd.-wsch. (przy drodze źródło dobrej wody) i wychodzimy na rozległe siodło między Syrkówką a Magurką (716 m). Z połaci zarastających pól efektowne widoki na przeciwną stronę doliny Bogdanówki. Za siodłem wchodzimy w las i idąc płasko napotykamy rozwidlenie dróg. Wybieramy lewe odgałęzienie i drogą wiodącą ukośnie do spadku terenu w kierunku pd.-zach. wychodzimy na grzbiet Magurki pomiędzy jej dwoma wierzchołkami, lekko podchodząc na zachodni (787 m). Szlak skręca na pd., wkrótce wyprowadza z lasu i zdecydowanie obniża się na przełęcz z domami os. Jabconie, które osiągamy po kilku min. zejścia i dochodzimy do drogi asfaltowej (K40), łączącej Skomielną Czarną i Wieprzec. Do przystanku PKS Skomielną Czarna Góra - 10 min. na wschód.

Źródło: Gmina Tokarnia - opracowano na podstawie: "BESKID MYŚLENICKI - PRZEWODNIK" Dariusz Dyląg, Piotr Sadowski, Pruszków 2005

SZLAK CZERWONY

Przełęcz Jaworzyce (576 m) - Wierzbanowska Góra (778 m) - Dzielec (649 m) - Kasina Wielka PKP
Czas przejścia: 2.30h, w kierunku przeciwnym 2,30h.

Grzbietowa trasa, prowadzi przez Wierzbanowską Górę, zaliczaną przez geografów już do Beskidu Wyspowego.

Opis trasy:
Na Jaworzyce dojść można drogą asfaltową z przystanku PKS obok szkoły w Węglówce lub z pętli autobusowej w Kobielniku. Z przełęczy udajemy się asfaltową dróżką na wschód, łagodnie podchodząc obok domków letniskowych (koniec asfaltu) i zabytkowej figury. Wchodzimy do lasu i po ok. 15 min. Od wyjścia docieramy na niewielką polankę. Tu droga odchodzi w prawo, my zaś idziemy w lewo, na trawers północnych stoków Wierzbanowskiej Góry z polaną (szopa, dawny szałas pasterski).

Rozpoczynamy zejście przez las na południowy-wschód i wkrótce osiągamy jego skraj nad osiedlem Ciastonie. Schodzimy do osiedla (z prawej dołącza droga trawersująca południowo-zachodnie stoki masywu) i skręcamy w lewo, przechodząc przez przełączkę (680m) i skrajem pól rozpoczynamy podejście na południowy wierzchołek Wierzbanowskiej Góry. Z tego odcinka szlaku rozciąga się widok bliskiej Luboszczycy, Szczebla oraz południowej części Beskidu Myślenickiego (w głębi Babia Góra). Przechodzimy obok kulminacji (714 m) i rozpoczynamy zejście lasem w kierunku południowo wschodnim. Schodząc jednostajnie osiągamy obniżenie grzbietu (569 m), przez które przechodzi droga do Wierzbanowej, nieopodal przysiółka Wielkie Drogi (warto zejść kawałek na północ, aby zobaczyć panoramę Beskidu Wyspowego z uroczym widokiem Pieninek Skszydlańskich.

Napotykamy tu znaki niebieskie szlaku na Ciecień i odtąd za podwójnym oznakowaniem zdążamy na południowy wschód. Krótko podchodząc, mijamy zalesioną, niewysoką kulminację Szklarni i schodzimy na kolejne siodło (537 m), przecięte drogą Kasina-Skrzydlna. Minąwszy pas łąk, wchodzimy do lasu i lekkim trawersem wznosimy się na Dzielec. Pod przełączką między jego szczytami samotne gospodarstwo, sad i studnia. Ścieżką wychodzimy na wyraźny szczyt Dzielca (kopczyk z kamieni), z którego schodzimy stromo przez las na południe, docierając do skraju pól (na wprost masyw Śnieżnicy). Schodzimy na koleje siodło (560 m) z domami osiedla Granica i przed torami kolejowymi schodzimy w asfaltową drogę wiodącą w prawo (na południowy-zachód). Wiedzie ona wzdłuż torów kolejowych, skrajem lasu, a następnie popod budynek stacji PKP, który osiągamy idąc dróżką w lewo (do góry). Za stacją zarośnięta ścieżyna prowadzi w dół do cmentarza z I wojny światowej. To Także szlak niebieski skręca w lewo na Śnieżnicę.

Chcąc dojść do najbliższego ciągu komunikacyjnego, udajemy się za znakami czerwonymi brukowaną drogą w prawo (na zachód) i po ok. 15 min. Docieramy do drogi wiodącej przez Kasinę, którą kursują autobusy PKS i mikrobusy. Stąd możemy powrócić do Wiśniowej.

SZLAK ZIELONY

Lubomir (904 m) - Lipnik-Granice-Dzidkówka (470 m) - Wiśniowa
Czas przejścia: 1.45h, w kierunku przeciwnym 2.20h.

Opis trasy:
W niższych partiach piękne pod względem krajobrazowym zejście z Lubomira do doliny Krzyworzeki. Prowadzi obok dwóch cmentarzy z I wojny światowej. Opuszczamy szczyt Lubomira, kierując się na wschód, ścieżką obok ruin pawilonu lunet. Za kopułą szczytową mijamy niewielką polankę i rozpoczynamy zejście kamienistą drogą dość stromym, bocznym ramieniem. Po dłuższej chwili schodzimy na trawers południowego stoku tego ramienia i skręcając w lewo docieramy na malowniczą polanę, którą w dół (na skrzyżowaniu dróg w prawo, na południowy wschód). Za zagajnikiem wychodzimy na pola na Kobielnikiem (zagroda). Roztacza się stąd widok na Ciecień (za doliną Krzyworzeki), a także na Pieninki Skrzydlańskie, Łopień, Śnieżnicę i Wierzbanowską Górę. Wkrótce docieramy do początku dochodzącej z lewej bitej drogi, w którą skręcamy na północny-wschód. Mijając kilka gospodarstw i domków letniskowych dochodzimy po płytach betonowych do drogi łączącej Lipnik i Kobilnik, w jej najwyższym punkcie obok przystanku PKS Lipnik Granica.

Skręcamy w lewo (na północ) i schodzimy szosą ok. 700 m. W połowie zejścia na łuku północno-wschodnim, w lewo odchodzi kolejna bita droga. Wśród rozproszonej zabudowy przysiółka Granice schodzimy do miejsca, gdzie droga skręca łukiem w lewo i przechodzi przez trawers (przystanek PKS), tu odbijamy w prawo, na asfaltową dróżkę (można nią zejść do centrum Wiśniowej) i zaraz ponownie w lewo, na polną drogę grzbietową.

Mijamy zagajnik na tzw. Kociej Górce (zagroda) i chodzimy na rozległe siodło (kolejna zagroda). Odtąd idziemy płasko polami, trawersując Dziadkówką od południa. Odcinek tej trasy jest ładny krajobrazowo - na wprost Ciecień, po prawej Wierzbanowską Góra, między nimi Przełęcz Wierzbanowską.

Warto zaznaczyć, że teren, przez, który idziemy był miejscem zaciekłych walk 5 XII 1914r. Stanowiska Moskali na grzbiecie Dziadkówki szturmowali od wschodu żołnierze austriackiego 80 pułku, a od strony Wierzbanowej - 14 pułku Landwehry. Przełamanie obrony walnie przyczyniło się do zajęcia Wiśniowej i podbicia Rosjan w dolinie Krzyworzeki. Poległych żołnierzy obu stron pochowano w przygodnych miejscach, a następnie (ok. 1916r.) ich prochy ekshumowano i na wschodnim krańcu grzbietu urządzono cmentarz wojenny.

Przechodzimy obok os. Dziadkówka (po lewej), gdzie skrzyżowanie dróg: idziemy prosto, droga w lewo do góry wiedzie do zagajnika, w którym cmentarz wojenny nr 373 (wypad zajmie ok. 2 min w jedną stronę). Za osiedlem rozpoczynamy zejście polną drogą na południowy-wschód, do grupy domów w dolinie Krzyworzeki. Przekraczamy potok i wychodzimy na drogę z Wiśniowej do Węglówki, którą w lewo docieramy do skrzyżowania dróg na Wiśniową, Kasinę i Węglówkę. Skręcamy w lewo, zdążając wzdłuż szosy na południe (chodnik). Mijamy kapliczkę w otoczeniu lip, wokół której ogrodzony płotkiem cmentarzyk wojenny nr 374. Idąc dalej na południe, przechodzimy obok ciekawego domku na wysokiej podmurówce oraz drewnianej bożnicy i zaraz znajdujemy się w centrum Wiśniowej, na tzw. Rynku (placówki handlowe, przystanek PKS).

Źródło: Przewodnik Beskid Myślenicki ,Dariusz Dyląg, Piotr Sadowski, Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Rewasz", 2005

SZLAK ŻÓŁTY

Myślenice - Dalin - Pisania - Sułkowice
długość: 13,5 km , czas przejścia: 3.45 godz.

Szlak prowadzi przez najbardziej na pn. od Myślenic wysunięte partie Beskidu Średniego - przez Pasmo Dalina (566 m). Z nielicznych prześwitów na trasie oglądamy liczne widoki na najbliżej położone grupy górskie Beskidu Średniego (Sularzówki 617 m i Babicy 727 m), Pogórza Wielickiego (Pasmo Bukowca 462 m) oraz na Dolinę Raby z Myślenicami, malowniczo położonymi wśród gór i na zach. skraju Jeziora Dobczyckiego. Na trasie znajdują się miasta: na początku - Myślenice, na końcu - Sułkowice.

SZLAK NIEBIESKI

"Szlak Sułkowickich kowali" : Sułkowice - Rudnik - Lisia Góra (438 m) - Krzywaczka - węzeł szlaków w Lesie Bronaczowa (353 m) - Buków - Skawina długość: 22 km , czas przejścia: 6 godz.

Szlak przebiega przez środkowa partię Pogórza Wielickiego. Cechą charakterystyczną jest urozmaicona, górzysta rzeźba terenu Pasma Bukowca i wzniesień Lasu Bronaczowa oraz obfite zalesienie większe niż w innych partiach Pogórza Wielickiego koło Krakowa. Wrażenia krajoznawcze potęguje bliska panorama Beskidu Średniego w rejonie Myślenic, Sułkowic i Harbutowic.

SZLAK CZERWONY

Myślenice - Sularzówka - Trzebuńska Góra - Babica - Bieńkowska Góra - Końcówka (Hniówka) - Palcza
długość: 20,5 km , czas przejścia: 5.45 godz., z powrotem 5.15 godz.

Szlak prowadzi przez długi wał górski Pasma Babicy, składający się z dwu wyraźnie wyróżniających się w krajobrazie grup górskich: Sularzówki (617 m) i Babicy (727 m). Grupa Sularzówki oraz odchodzące od niej na pn. i pd. liczne odgałęzienia, sa przeważnie ściśle zalesione. W pobliżu kulminacji Trzebińskiej Góry (625 m) oraz na grzbiecie grupy Babicy (727 m) znajdują się liczne polany, z których roztaczają się dalekie widoki, przeważnie w kierunku pd. Szczególnie okazale przedstawia się stąd prawie cały Beskid Średni. Na całym szlaku sa tylko dwie niewielkie grupy domów: pod szczytem Trzebuńskej Góry (625 m) i przysiółek Koncówka (Hniówka).

SZLAK CZARNY

Bieńkowska Góra (część zachodnia) - Chodnikówka ("cisy Raciborskiego") - Harbutowice
długość: 5 km , czas przejścia: 1.15 godz., z powrotem 1.30 godz.

Szlak rozpoczyna się około 1 km na zach. od Bieńkowskiej Góry (676 m) i prowadzi obok dwu słynnych cisów Raciborskiego w Chodnikówce. Z Chodnikówki rozpościerają się widoki na centralne partie Lasu Gościmia, pokrywające pn. stoki Babicy o bardzo urozmaiconej rzeźbie. Na końcu trasy znajduje się letniskowa wies Harbutowice.

- SZLAK NIEBIESKI / SZLAK ŻÓŁTY

Przełęcz Sanguszki - Końcówka (Hniówka) - Bieńkowska Góra - Koskowa Góra - Kotoń Zachodni (- Kotoń - Pcim)

długość: 26 km , czas przejścia: 8.15 godz., z powrotem 8.45 godz.

Z Przełęczy Sanguszki na Koskową Górę prowadzi szlak niebieski, dalej do Pcimia - szlak żółty. Szlak prowadzi przez centralne partie Beskidu Średniego. Na szlaku znajdują się najwyższe partie tego Beskidu: Koskowa Góra (866 m) i Kotoń (857 m). Widok z Koskowej Góry zalicza się do najpiękniejszych w Beskidzie Średnim.

Źródło: Myślenice i okolice,Julian Zinkow, Kraków 1993, Wydawnictwo ,,Platan"

SZLAKI TEMATYCZNE W POWIECIE MYŚLENICKIM

ŚCIEŻKA "ŚLADAMI HISTORII"

Wędrówka śladami historii zaczyna się w centrum miasta, na Rynku, który jest typowym przykładem zabudowy ulicowej. W pierwszej kolejności odwiedzamy Kościół p.w. M. B. Wspomożenia Wiernych, który powstał w latach 1947 - 1949. Jest to budowla wzniesiona z kamienia, trójnawowa, bazylikowa z wieżą zwieńczoną strzelistym hełmem. Wewnątrz kościoła zobaczyć można:

  • Krucyfiks z XV w. - Rzeźbę możemy zobaczyć w przedsionku kościoła
  • Pietę z XV w.- Jest to drewniana, polichromowana Pieta o wymiarach 90 na 120 cm wysokości.

Zważywszy na typowy "stwoszowski" typ, określany jako "łyżkowy" układ fałd szat, doskonale oddaną anatomię ciała Chrystusa oraz mimikę twarzy Matki Boskiej można wskazać na powiązania z warsztatem Wita Stwosza. Następnie zatrzymujemy się przy Figurze Św. Floriana. Pochodzi ona z 1768 roku, wykonana jest z piaskowca w stylu barokowym z elementami ludowymi, umieszczona została na kamiennym postumencie o kilku kondygnacjach. Osłonięta jest metalowym daszkiem. Przedstawia postać św. Floriana w stroju rzymskiego legionisty, czczonego w Polsce jako patrona strażaków i hutników, umieszczanego w miastach i wsiach, by strzegł je przed pożarem.

Kierujemy się w stronę Starego Miasta, do którego prowadzą Kamienne Schody, usytuowane obok cmentarza "Jeleniec".Na obecnym cmentarzu zachowało się kilka zabytkowych nagrobków, rzeźba aniołka z 1900 r. oraz trzy kamienne krzyże z 1847, 1848 i 1906r. Na cmentarzu znajduje się kamienny krzyż barokowy z XVIII w., poświęcony Konfederatom Barskim. U szczytu Kamiennych Schodów umieszczone są Figury Matki Bożej Niepokalanie Poczętej oraz Św. Jana Nepomucena. Sakralne rzeźby niegdyś stały przy moście nad Rabą. Podczas II Wojny Światowej zostały strącone do rzeki przez hitlerowców. Figury wydobyto z wody i ukryto. W 1970 r. zostały przewiezione i ustawione u szczytu schodów przez działaczy PTTK. Nieopodal Figur znajduje się pomnik przyrody - lipa "Marysieńka" ,upamiętniająca zwycięstwo pod Wiedniem w 1683 r. W centralnej części drzewa znajduje się grota z posągiem Matki Boskiej Niepokalanie Poczętej.

Powyżej cmentarza znajduje się Kościół św. Jana Chrzciciela. Jego pierwotna wersja mogła być wystawiona już w XIII w. Kościół w formie istniejącej do dziś zaczęto budować w roku 1828. Wewnątrz znajdują się:

  • Dziecięce epitafium Sebastiana Lubomirskiego z XVI w. Nagrobek wykonany został z białego marmuru. Posiada formę prostokątnej płyty ujętej w profilowane ramy, wykazuje cechy stylu renesansowego. Marmurowa płyta została podzielona na dwa pola. W górnym znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca leżące nagie dziecko, wsparte na trupiej czaszce, w lewym górnym rogu widnieje herb Lubomirskich,
  • Ambona,
  • 5 ołtarzy (trzy z nich zostały wykonane przez Kajetana Domasiewicza w 1851 roku.),
  • stacje Męki Pańskiej z XVIII w.

Przy Kościele wzniesiona została XIX -wieczna Dzwonnica. W jej środkowej arkadzie znajduje się dzwon "Jan" odlany w 1504 roku. Ten gotycki dzwon o średnicy 105 cm, odlany w czasach Aleksandra Jagiellończyka jako jedyny przetrwał czasy II Wojny Światowej. Na kołnierzu ma napis w języku niemieckim: "Kto odlał ten dzwon - dobrej myśli jest on - bo Bóg da mu zbawienie - więc nie troszczy się o mienie - Dzwon ten został ulany - na cześć św. Jana oddany". Po obydwu stronach zawieszone są dwa dzwony wykonane w zakładzie braci Felczyńskich w Przemyślu w 1975 r. Dwa nowe dzwony zostały poświęcone Matce Bożej Częstochowskiej oraz św. Kazimierzowi.

Idąc dalej w stronę zamku zatrzymujemy się przy Skansenie Drewnianego Budownictwa Ludowego, który jest częścią Muzeum Regionalnego PTTK. Ponadto znajduje się on na Małopolskim Szlaku Architektury Drewnianej. W jego skład wchodzą:

  • kurnik - na parterze piętrowego kurnika (sernika) wystawione są sprzęty gospodarskie: socha, brony, drewniane łopaty, pługi żelazne, żarna, roszarnia, ul dwudziałowy, wialnia, grabie, cepy, siewniki ręczne i sąsieki na zboże,
  • spichlerz zbożowy - budynek w którym odtworzono dawną kuźnię i można zobaczyć narzędzia służące do prac kowalskich. Licznie zgromadzone eksponaty to rezultat wieloletniej pracy pana Władysława Kowalskiego - pierwszego kustosza muzeum oraz wielu wolontariuszy z Dobczyc i okolic, którzy podarowali stare sprzęty codziennego użytku.
  • wozownia - stoi tuż obok kurnik, a w niej dworskie sanie używane w czasie kuligów, duża wialnia i ogromna beczka dębowa z korbami do robienia masła na 50 litrów,
  • karczma - budynek karczmy przeniesiono z Krzyszkowic koło Myślenic i postawiono w miejscu dawnej karczmy czynnej do początku XX wieku. W budynku karczmy jest sala główna, alkierz, kuchnia oraz izba cechów. W sali głównej możemy oglądać eksponaty o charakterze etnograficznym. W gablotach znajdują się stroje ludowe, a na ścianach zobaczyć można trofea myśliwskie oraz zdjęcia archiwalne upamiętniające Dobczyce przed powstaniem jeziora zaporowego. Wśród różnych zgromadzonych sprzętów są również zabytkowe żelazka, w tym najstarsze z kominem, w którym palono drewniane szczapy. Alkierz to sypialnia mieszczanina dobczyckiego. Ciekawą ekspozycję sprzętów domowych przygotowano w kuchni. W izbie cechów podzielonej na sektory prezentowane są narzędzia wykorzystywane w warsztatach rzemieślniczych (garbarski, rymarski, stolarski, kołodziejski, tkacki, tokarski oraz garncarski).
  • Dom Kultu Pochówkowego.

Najważniejszym punktem ścieżki historycznej są Ruiny Średniowiecznego Zamku. Początków jego istnienia nie udało się do dziś ustalić, bez wątpienia stał on jednak już w XII wieku. Wzniesiony został w burzliwym okresie Polski dzielnicowej. Był on warownią typu górskiego włączoną do obrony Krakowa. Za czasów Kazimierza Wielkiego zamek był silną twierdzą, którego mury miały się od 5 do 9 metrów grubości. Nad piwnicą wykutą w skale wznosiła się baszta narożna, której grubość murów wynosiła średnio ok. dwóch metrów. Na zamku były dwa dziedzińce - dolny i górny. Ten drugi był odpowiednikiem bastionu obronnego trudnego do zdobycia od strony murów zewnętrznych. Pomieszczenie przylegające do baszty i wysunięte na dziedziniec górny posiadało mury grubości pięciu metrów. Najstarszą częścią zamku musiała być prawdopodobnie baszta kwadratowa pochodząca z pierwszego etapu budowy. Tuż przy ścianie baszty widać ślady nieregularnej studni nazywanej kiedyś "studnią śmierci". Boczna sala dolna służyła za więzienie i posiadała żelazne drzwi.

W XVI wieku średniowieczny zamek został przebudowany w stylu renesansowym przez starostę dobczyckiego Sebastiana Lubomirskiego. Liczył on wtedy 74 pomieszczenia. Za panowania św. Kazimierza Jagiellończyka w zamku mieściła się "Akademia" dla synów królewskich, którzy kształcili się pod okiem Jana Długosza. W roku 1655 miasto i zamek został zniszczony przez "Potop Szwedzki", a 2 lata później przez księcia siedmiogrodzkiego Jerzego II Rakoczego. Próby ratowania i częściowej odbudowy warowni podjął Michał Jordan.

Pomimo zniszczeń zamek zamieszkiwany był do początków XIX wieku aż do jego rozbiórki, której uległ za sprawą miejscowej ludności poszukującej w murach zamkowych skarbów. Dziś w zrekonstruowanej części znajduje się Muzeum Regionalne PTTK im. Władysława Kowalskiego. Wędrówka kończy się przy ruinach XIV i XV - wiecznych murów obronnych wraz z bramą wjazdową, które stanowią unikalne dziedzictwo kulturowe w skali regionu i kraju . Miały one kształt nieregularnego pięciokąta (około 700 metrów długości oraz 1,5 metra grubości). W czasie potopu szwedzkiego w II poł. XVII miasto na Wzgórzu Zamkowym zostało zniszczone. Ucierpiały również na tym same mury obronne. Do dziś zachowały się jedynie fragmenty, które wymagają prac remontowo budowlanych: w części północnej wzgórza (obok kościoła), w południowej (na stoku opadającym do zbiornika dobczyckiego) oraz widocznym od ulicy Kazimierza Wielkiego 60 - metrowy fragment z zachowanym reliktem baszty i bramy wjazdowej. Na prawym fragmencie bramy znajduje się wmurowana w obiekt tablica upamiętniająca 600-lecie lokacji miasta na prawie niemieckim dokonanej przez Kazimierza Wielkiego.

ŚCIEŻKA SPACEROWA "NIEZAPOMINAJKA" W KORNATCE

Drogami leśnymi i polnymi przez piękne lasy w Kornatce biegnie ścieżka spacerowa "Niezapominajka". Trasa rozpoczyna się w centrum Kornatki, na parkingu przed strażnicą OSP. Kierując się tabliczkami informacyjnymi można zobaczyć cmentarz, liczne potoki, malownicze krajobrazy panoramy Dobczyckiej oraz cały urok rozciągającego się lasu. Fragment trasy biegnie po malowniczej, miejscami zachowanej jeszcze poniemieckiej brukowanej drodze z kamienia, która cudownie wtapia się w krajobraz gęstego lasu. Górzysty teren oraz kręte ścieżki czynią trasę ciekawszą. Ścieżka pozwala na urozmaicone prowadzenie plenerowych lekcji biologii i ekologii oraz szeroko rozumianą edukację ekologiczną mieszkańców regionu.

Dużym atutem tejże trasy jest fakt, że zatacza krąg, więc można wrócić w miejsce gdzie się zaczęło wędrówkę. Cała ścieżka spacerowa obejmuje 11,73km. W połowie trasy w kilometrze 5,95 można skrócić trasę przechodząc 1,33km drogą asfaltową bezpośrednio do parkingu. Prowadzi drogami leśnymi oraz polnymi. Dzięki dobremu połączeniu z oznakowanymi szlakami PTTK można dostosować długość trasy dla własnych potrzeb. Od kilometra 1,48 styka się z żółtym szlakiem i biegnie równo z nim aż do kilometra 4,46. Natomiast w pobliżu kurhanów ciałopalnych, na odległości 6,40km ścieżka spotyka się z niebieskim szlakiem. Najwyższa wysokość trasy ścieżki jest w km 6,4 i wynosi 457,2 m n.p.m. Wysokość parkingu 285,0m n.p.m. Natomiast najniższa wysokość mieści się w km 9,82 i wynosi 337,00m n.p.m

Źródło: Urząd Gminy i Miasta Dobczyce

ŚCIEŻKA "ŚLADAMI PRZESZŁOŚCI" (SIEPRAW):

Nie znakowana trasa zapoznająca turystę z historią kapliczek na terenie Sieprawia. Przy poszczególnych obiektach tablice informacyjne. Długość trasy ok. 5 km.

ŚCIEŻKA PRZYRODNICZA DO WIEŻY NA ZUCHOWEJ GÓRZE (BRZEZOWA):

Trasa prowadząca od remizy OSP w Brzezowej, drogą obok stacji naukowej UJ do wieży widokowej na Zuchowej Górze, z której można obserwować ptactwo wodne. Długość ok. 900 m.

ŚCIEŻKA EKOLOGICZNA W LESIE CZASŁAWIEC (CZASŁAW):

Tablice zapoznające turystów z różnorodnością biologiczną lasu i funkcjonowaniem ekosystemów. Długość 1,5 km.

ŚCIEŻKA ASTRONOMICZNA NA LUBOMIR (WĘGLÓWKA):

Tablice informacyjne wzdłuż szlaku Jaworzyce - Lubomir, przedstawiające zagadnienia z zakresu astronomii i historię obserwatorium. Długość: ok. 3,5 km.

Źródło: Lokalna Grupa Działania Turystyczna Podkowa - Piotr Sadowski

 

 

 

PRZEZ TEREN POWIATU MYŚLENICKIEGO PRZEBIEGAJĄ:

MAŁOPOLSKI SZLAK PAPIESKI IM. JAN PAWŁA II

- trasa szlaku w Beskidzie Średnim: Kalwaria Zebrzydowska - Lanckorońska Góra - Jastrzebia - Sułkowice - Pisana - Barnasiówka - Myślenice Zarabie - Ukleina - Śliwnik - Wierch Stróża - Myślenice Zarabie)

Przebieg szlaku w powiecie myślenickim: na odcinku Sułkowice - Myślenice oraz na granicy powiatu myślenickiego z Rabki przez Luboń Wielki i Szczebel. Szlak Papieski nie jest specjalnie wytyczoną, osobną trasą lecz został poprowadzony wzdłuż istniejących już górskich szlaków PTTK

Małopolski Szlak Papieski - biegnie ścieżkami, które przed laty przemierzał Karol Wojtyła, późniejszy papież Jan Paweł II. Przypomina o miejscach, przez które Karol Wojtyła wędrował - najpierw jako ksiądz, potem biskup i kardynał.

Szlak Architektury Drewnianej

Przez Powiat Myślenicki przebiegają dwie trasy Szlaku Architektury Drewnianej:

  • Na trasie nr III (region Podhalańsko-Pieniński) znajduje się kościół św. Wojciecha w Krzeczowie (przełom XVI i XVII wieku)
  • Na trasie nr IV (region Pogórza Beskidzkiego) - w Dobczycach: skansen (zespół małego skansenu z karczmą i budynkami gospodarczymi), w Raciechowicach: dwór (dwór parterowy z facjatką i dachem mansardowym), spichlerz, kościół pod wezwaniem św. Jakuba Apostoła i św. Katarzyny Aleksandryjskiej (wybudowany z wieku XVIII, wewnątrz świątyni znajduje się m.in. XVI-wieczny obraz Najświętszej Marii Panny w sukienkach metalowych, w Gruszowie - modrzewiowy kościółek parafialny pod wezwaniem Rozesłania Świętych Apostołów z I poł. XVI wieku, Krzesławice Podkamień: Pustelnia św. Benedykta wraz z kaplicą, Wiśniowa: Kościół św. Marcina ( 1730 r.)

 

Małopolski Szlak Owocowy

Fragment Małopolskiego Szlaku Owocowego przebiega przez sadowniczą gminę Raciechowice (Krainę Kwitnących Jabłoni) w Powiecie Myślenickim Raciechowickie sady położone są na obszarze Beskidu Wyspowego. Szlak przebiega oznakowanymi odcinkami dróg i wskazuje gospodarstwa sadownicze, w których można dokonać degustacji i zakupu jabłek. Sadownictwo raciechowickie ma stosunkowo długą tradycję. Już w XIX w. zaczęto uprawiać owoce, by później móc je sprzedawać w okolicznych miejscowościach. Intensywne zakładanie sadów rozpoczęło się jednak w latach 50. ubiegłego stulecia i trwa do dzisiaj. Jabłko z Raciechowic posiada wyjątkowy smak i zapach - w dużej mierze zależy to od odmiany i sposobu przechowywania jabłek: słodki, słodko-kwaśny, słodko-winny, kwaskowaty, winny, korzenno-winny, kwaśny z korzennym posmakiem, aromatyczny, soczysty. Owoce dojrzewają w ostrzejszym klimacie podgórskim i przez odpowiednie nasłonecznienie na stokach południowych otrzymują swoisty smak i wybarwienie.